استناد به آیه 29 سوره النمل جهت اثبات حجیت خواب

دارالهدایه| از جمله آیاتی که جریان احمد همبوشی جهت اثبات حجیت خواب در شناخت حجت الهی به آن استدلال می‌کنند،
آیات سوره نمل است.

حجیت خواب در قرآن کریم

مدعای مورد نظر جریان انحرافی احمد بصری، آیه شریفه ذیل است:

قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ؛ [ملكه سبأ] گفت اى سران [كشور] به من نامهٔ ارزشمندی رسیده است (النمل، ۲۹).

این آیه سخن بلقیس را بازگو می کند در آن وقت که نامه حضرت سلیمان علیه السلام توسط هُدهد به او رسید، و او گفت:
به من نامه ارزشمندی رسیده است.

ادعای مدعی درباره خواب

جریان مدعی یمانی چنین ادعا می کند که بلقیس از کجا دانست آن نامه بزرگ و ارزشمند است جز از طریق رؤیا؟ آری چون
بلقیس در عالم رؤیا دانسته بود که سلیمان علیه السلام پیامبر خداست فهمید نامه او با ارزش است:

 

پاسخ به ادعای اتباع

اما این فقط صرف ادعاست و آیه هیچ ارتباطی با مساله رؤیا و حجیت آن ندارد، و بلقیس هم از محتوای نامه پی به بزرگی و ارزشمندی آن برد، و یا چون طبق بعضی تواریخ، درهای قصر بسته بود و هدهد آن را از دریچه کوچکی از سقف به دامن بلقیس که خوابیده بود انداخت، و او نفهمید چگونه این نامه به درون قصر رسیده است، آن را خارق العاده و ارزشمند تلقی نمود. لذا این سخن که چون نمی دانیم بلقیس از کجا کریمانه بودنِ نامه را فهمیده پس حتماً از طریق رؤیا بوده، واقعاً سبک و غیر منطقی است.

خلاصه نکات آیات

خلاصه آنچه ما از این آیات به دست می آوریم اینست که:

١. خواب ها لا اقل بر دو قسمند:‌ رؤیای صادقه و احلامی که دارای تعبیر نیستند.

٢. شرط دیدن رؤیای صادقه مؤمن بودن نیست، همچنان‌که خادم پادشاه مصر و خود پادشاه خواب راست دیدند ولی به صورت
طبیعی غیر مؤمن به ندرت رویا راست می‌بیند، اما شرط دیدن رؤیای حسنه و بُشری، ایمان بسیار بالاست.

٣. خواب های راست بر دو نوعند: ‌آن‌ها که صریح و روشنند و نیاز به تعبیر ندارند و آنها که نیازمند به تعبیر هستند، و پیامبران
علیهم السلام هر دو نوع را می دیده اند.

۴. علم تعبیر خواب، علمی الهی است که خداوند به بعضی انبیاء عطا می نموده است.

۵. خواب پیامبران علیهم السلام در حکم وحی بوده و شیطان در رویای ایشان تسلطی نداشته است.

۶. شیطان توانایی خواب سازی برای مومن را دارد و بعضی رویاهای مؤمن باطل است.

٧. عموم خواب‌هایی که در قرآن ذکر شده مربوط به رخداد وقایعی در آینده بوده و
هیچیک در اثبات امری مربوط به شریعت یا معرفی حجت خدا نیست. مگر رویای حضرت
ابراهیم علیه السلام در مورد امری که مربوط به مقام نبوت و شخص ایشان بوده و مورد دیگری برایش یافت نمی‌شود. 

٨. قرآن درباره این‌که غیر معصوم هم می‌تواند تعبیر خواب کند بیانی ندارد.

٩. اعتنا به خواب مذموم نیست و فرد می تواند به دنبال تعبیرش بگردد.

١٠. در قرآن درباره خواب های دارای حجیت برای افراد عادی و نیز حجیت
رویا افراد عادی سخنی گفته نشده است.

١١. آن‌چه در قرآن مطرح شده تنها رؤیایی است که انبیاء علیهم السلام دیده اند
یا ایشان آن‌را تعبیر نموده اند و این اخص از مدعاست که خـواب از مردم و تعبیر توسط غیر معصوم باشد،
و از نظر علمی استدلال به اخص برای اثبات اعم باطل است.